Η Ισλανδία έχει την τιμή να είναι πρωτοπόρος στην έκθεση για το χάσμα μεταξύ των φύλων του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ και, ως πρωθυπουργός, συχνά με ρωτούν για την πρόοδο της Ισλανδίας και για το πώς φτάσαμε εκεί που είμαστε. Ωστόσο, σπάνια με ρωτούνπού πρέπει να κατευθυνθούμε από εδώ και πέρα και τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι σκανδιναβικές χώρες κατέλαβαν τέσσερις από τις πέντε κορυφαίες θέσειςτου δείκτη το 2017. Δεν είναι τυχαίο. Οι σκανδιναβικές χώρες είναι όλες κράτη πρόνοιας και η στήριξη για καθολικές κοινωνικές πολιτικές είναι γενικά υψηλή, και αυτές οι πολιτικές είναι το βασικό συστατικό στοιχείο για την οικοδόμηση κοινωνιών που εργάζονται για τις γυναίκες.
Η γυναικεία αλληλεγγύη και η κοινωνική αλλαγή
Το γυναικείο κίνημα ήταν αποτελεσματικό και οργανωμένο σε όλες τις σκανδιναβικές χώρες. Στην Ισλανδία, οι γυναίκες έχουν επανειλημμένα δείξει εξαιρετική αλληλεγγύη μέσω του γυναικείου ρεπό, που το 1975 προσέλκυσε το 90% των γυναικών στην Ισλανδία που αρνήθηκαν να εργαστούν εκείνη την ημέρα.
Η αλληλεγγύη που δημιούργησε το γυναικείο κίνημα της Ισλανδίας στη δεκαετία του 1970 και τη δεκαετία του 1980 έθεσε τα θεμέλια για τις πολιτικές κοινωνικής πρόνοιας που απελευθέρωσαν τις γυναίκες στη χώρα με πολλούς τρόπους. Η γενιά μου γεννήθηκε σε μια ατμόσφαιρα απελευθέρωσης των γυναικών. Ως παιδιά είχαμε πολλά πρότυπα, όπου οι γυναίκες αναλάμβαναν περισσότερο χώρο στην κοινωνία από ό,τι ποτέ πριν. Οι γυναίκες έκαναν πορείες στο δρόμο και η πρώτη γυναίκα πρόεδρος, η Vigdís Finnbogadóttir, εξελέγη.
Παιδική φροντίδα και γονική άδεια
Δύο δημόσιες πολιτικές αξίζουν να αναφερθούν στο πλαίσιο αυτό. Πρώτον, η καθολική, υψηλής ποιότητας παιδική φροντίδα μετασχημάτισε τις ευκαιρίες των γυναικών να συμμετάσχουν στην οικονομία και στην κοινωνία γενικότερα. Καθώς οι γυναίκες εξακολουθούν να κουβαλούν το μεγαλύτερο μέρος της ανατροφής των παιδιών, το κόστος της παιδικής φροντίδας εμποδίζει τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο να ενταχθούν ή να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας ή/και να συμμετάσχουν στην πολιτική.
Δεύτερον, η κοινή γονική άδεια που χρηματοδοτείται καλά – με λογική “χρησιμοποίησέ την ή τη χάνεις” για τους πατέρες – αντιμετωπίζει τη συστηματική διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες κατά την εργασία, λόγω και μόνο της πιθανότητας να κάνουν παιδιά. Εάν οι άνδρες είναι τόσο πιθανό να κάνουν ένα διάλειμμα από την εργασία για τη φροντίδα των παιδιών, αυτή η διαρθρωτική διάκριση μειώνεται.
Πολλές γυναίκες πολιτικοί στην Ισλανδία δεν θα έφταναν ποτέ εκεί που είμαστε σήμερα, αν δεν ήταν η παιδική φροντίδα και η γονική άδεια. Είμαι ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτού. Και υπό αυτή την έννοια, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια μπορούν να δείξουν τον δρόμο, υιοθετώντας πολιτικές που έχουν αποδειχθεί ότι γεφυρώνουν το χάσμα μεταξύ των φύλων αντί να το διευρύνουν.
Καμία χώρα δεν έχει εξαλείψει τη βία κατά των γυναικών
Ωστόσο, παρά την πρόοδο της Ισλανδίας, οι διαρθρωτικές ανισότητες εξακολουθούν να υφίστανται στη χώρα. Πιο πρόσφατα, το κίνημα #metoo εξέθεσε τη συστηματική παρενόχληση, τη βία και τον καθημερινό σεξισμό που υφίστανται οι γυναίκες σε όλα τα επίπεδα της ισλανδικής κοινωνίας.
Παραμένει ανησυχητικό το γεγονός ότι καμία χώρα στον κόσμο δεν κατάφερε να βρει τρόπους για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Η βία κατά των γυναικών είναι τόσο αιτία, όσοκαι συνέπεια της ανισότητας σε βάρος των γυναικών.
Ένα μέρος της λύσης: Women Leaders Global Forum
Αυτό το έτος, και για τα επόμενα τρία χρόνια, η κυβέρνηση και το κοινοβούλιο της Ισλανδίας θα λειτουργήσουν ως συνδιοργανωτές του Παγκόσμιο Φόρουμ των Γυναικών Ηγέτιδων (WLGF), μαζί με τις Γυναίκες Πολιτικές Ηγέτιδες (WPL). Αυτό το μοναδικό φόρουμ προσελκύει γυναίκες από την πολιτική, τις επιχειρήσεις, τον ακαδημαϊκό χώρο και την κοινωνία των πολιτών να μοιραστούν ιδέες και λύσεις που συμβάλλουν στην οικοδόμηση καλύτερων κοινωνιών και στην προώθηση της ισότητας των φύλων. Μπορεί να χρησιμεύσει ως πλατφόρμα για να διερευνήσει τρόπους περαιτέρω μείωσης των ανισοτήτων λόγω φύλου ανά τον κόσμο.
Υπάρχει ακόμα δουλειά που πρέπει να γίνει και δεν πρέπει να υποχωρήσουμε στον αγών για την ισότητα των γυναικών,
Ολο το κείμενο μπορείτε να το δείτε: στο world economic forum.org και συγγραφέας είναι η Katrín Jakobsdóttir, πρωθυπουργός της Ισλανδίας
