Ανταγωνισμός,οικονομικό-πολιτικό περιβάλλον .

Ανταγωνισμός, αλλαγή και αναδιοργάνωση Το οικονομικό-πολιτικό περιβάλλον χαρακτηρίζεται από έντονη κινητικότητα, η οποία σαφώς δεν μπορεί να ερμηνευθεί από το θεωρητικό μοντέλο του τέλειου ανταγωνισμού. Η συγκεκριμένη διαπίστωση δεν είναι πρόσφατη, αλλά έχει τις ρίζες της στον Schumpeter (1950/1993). Ο σημαντικός αυτός οικονομολόγος, ήδη πριν μισό περίπου αιώνα, ανέδειξε τη δυναμική του καπιταλιστικού συστήματος μέσα σε ένα περιβάλλον μονοπωλιακού και ολιγοπωλιακού ανταγωνισμού. Σύμφωνα πάντα με τον συγγραφέα, η εν λόγω δυναμική προκύπτει από την εμφάνιση νέων αγαθών, νέων μεθόδων παραγωγής και συστημάτων μεταφοράς, νέων αγορών και νέων μεθόδων βιομηχανικής οργάνωσης. Όλα αυτά συνιστούν τη «διαδικασία της ποιοτικής αλλαγής» (Prozess der qualitative Veränderung) με πρωταγωνιστή την καπιταλιστική επιχείρηση. Η προαναφερθείσα διαδικασία επαναστατικοποιεί αδιάκοπα από τα μέσα την οικονομική δομή του συστήματος. Αποδίδεται, επίσης, με τον όρο «διαδικασία της δημιουργικής καταστροφής» (Prozess der schöpferischen Zerstörung), υπό την έννοια ότι διαρκώς καταστρέφει τις παλιές δομές και δημιουργεί νέες. Έτσι, υπονομεύεται η έννοια της στατικής ισορροπίας του τέλειου ανταγωνισμού, καθώς διαρκώς παρατηρούνται επιχειρηματικές κινήσεις που με τη σειρά τους προκαλούν αντίρροπες ενέργειες των ανταγωνιστών, αλλάζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τα δεδομένα της οικονομικής δραστηριότητας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η νίκη και η ήττα, η άνοδος και η κάθοδος, αποτιμώνται σε χρήμα, με κέρδη ή ζημιές, με κλείσιμο υφισταμένων επιχειρήσεων και με την εμφάνιση νέων. 

Ο απόηχος της παραπάνω προβληματικής βρίσκει σήμερα –τουλάχιστον εν μέρει- την έκφρασή της σε απόψεις για το «χάος στις οργανωτικές αλλαγές» (chaos in organizational change; Fitzgerald and van Eijnatten, 2002), οι οποίες αντιλαμβάνονται την επιχείρηση –στο πλαίσιο μιας κοσμολογικής αντίληψης- ως ένα σύνθετο, δυναμικό, μη στατικό σύστημα, το οποίο κατά πολύ απέχει και λειτουργεί από τις συνθήκες ισορροπίας. Ταυτόχρονα, για την κατανόηση της λειτουργίας του οικονομικού συστήματος ορισμένοι οικονομολόγοι χρησιμοποιούν τη δαρβινική θεωρία περί «φυσικής επιλογής», 

Ολο το αρθρο:https://repository.kallipos.gr/bitstream/11419/1650/1/02_chapter_3.pdf